![]() |
![]() |
|||
Update: 20.11.2015
|
||||
|
![]() |
|||
![]() |
||||
![]() |
||||
![]() |
||||
![]() |
||||
Polski herb zamiast medalionu Bismarcka Planowanie budowy W roku 1902, zgromadzenie deputowanych miasta Mrągowa, z emerytowanym kapitanem D. Reh na czele, zadecydowało o budowie wieży Bismarcka w Mrągowie. Po utworzeniu Komitetu Budowy Pomnika, pod przewodnictwem burmistrza Hermanna Jaenicke, zabrano się do realizacji projektu. Na miejsce budowy wybrano Wzgórze Jaenicke (zwane także Młyńską Góra) w miejskim parku. Przypominający wyglądem wieżę projekt budowli, wzorowany na projekcie pomnika poległych w Jenie, dostosowano do miejscowych warunków. Projekt wykonał inspektor i radca budowlany Gersdorf z Mrągowa. Całkowity koszt budowy i finansowanie wieży nie są znane. Prace budowlane Kierownictwo budowy objął radca budowlany Gersdorf, natomiast budowniczym został mistrz budowlany Reese (obaj z Mrągowa). Budowana w latach 1905 1906 wieża wybudowano została na zachowanym stożku (kręgu) młyńskim. Do budowy użyto czerwonej cegły, którą częściowo otynkowano. Opis wieży (podczas inauguracji otwarcia) Wysoka na 23 metry wieża widokowa z instalacją ogniową posiada stożkową podbudowę. Stożkowa podbudówka zwęża się ku górze, do wysokości ok. 9 m. Na zdobioną blankiem górną platformę widokową z misą ogniową prowadzą wewnętrzne schody. Czterokątna misa ogniowa z miedzi (długość boku 1,5 m, waga 100 kg) opalana jest drewnem i torfem, które wcześniej nasączano naftą. Misa spoczywa na 4-metrowej, czworokątnej kolumnie z blachy żelaznej, umieszczonej po środku platformy widokowej. Nad wejściem znajduje się medalion Bismarcka z brązu, wykonany przez Dürricha w odlewni brązu Galdenbeck & Sohn w Berlinie (koszt 525 Marek), na którym umieszczono inskrypcję „KSIĄŻĘ BISMARCK BUDOWNICZY RZESZY NIEMIECKIEJ”. Nad nim jest cytat (napisany złotymi literami) pochodzący z „Życia Fallera” Hoffmanna: „Jak mógłbym Cię zapomnieć,/ Z tyłu wieży również znajduje się inskrypcja: „Wielkiemu kanclerzowi/ Historia wieży Medalion Bismarcka zastąpiony został po roku 1950 polskim godłem. Krenelaż (blank), czterokątna kolumna i misa ogniowa zostały usunięte. W latach 80-tych XX w. wieża była otwarta dla gości. Wieżę otwierał mieszkaniec. Budowla została wyremontowana w maju 1993. Polskiego herbu z orłem nie było. Wieża w roku 2003 została zamknięta i ogrodzona. Teren wokół wieży w październiku 2015 był ogrodzony. Na zamkniętej budowli widoczne były wyraźne pęknięcia i wodne zacieki. Tablica informacyjna zawierała ofertę sprzedaży wieży. Linki Źródła - Seele, Sieglinde: Lexikon der Bismarck-Denkmäler, wyd. Imhof-Petersberg, 2005, str. 364 Zdjęcia - Jörg Bielefeld, Remscheid (motywy historyczne) Tłumaczenie na język polski Marek Mosoń, Wrocław
|
||||
![]() |
||||
![]() |
||||
![]() |
||||
![]() |
||||
![]() |
||||